از اثر پی بر مؤثر میبرند

دمید ایــــــــــزد ز روح خود بر آدم بتابید پرتو نورش به دلهــــــــــــــــــا چو هستی بگَـــــــردش در آورد خدا بود روح حق حاکم این جهــــــــــــان بود روح چو نوری در دل نهـــــــــان چو روح غالب جسم بود در جـهــــان بود روح چو جاوید بهر دو ســــــرا بود روح وسیعتر ز هر دو جـــهــان نبینی خـــــــــــدا را تو با چشم ســــر چو چشم دل است چشم پیغمبـــــــری ســــــــــــــرا پردة دل حریم خداست چو آلوده گردد بمـــــــــــــــــا و منی چو خواهی شوی غرق عشق و صفــا آنکه لایق شد به معشوقــــــــش بدان جلوه کرد ایزد چو اندر جــــــــان ما نظر کن تو در خلقـــــــت خود جوان روح و جان مــــــــــــا ز آثار خداست آن کســــــــــــــانی که مرید این درند داده ایزد بر تو عقل و علــــم و هوش چون زتقوا داد بر انســــــــان برتری جو فردا شود روز محشـــــــــــر بپا دهند نامة مــــــــــــــــا چو بر دست ما شویم دست بدامان آل عبـــــــــــــــــــا چو مـــا هر چه داریم ز پیغمبر است حیات و ممــــــــــــات است بدست خدا

نمود خلقت بنی آدم دمــــــــــــــــا دم زعطر خود بداد زینت به گلهــــــــا بجنبید ز روح خدا جسم مـــــــــــــا چو آگه بود از دل بندگــــــــــــــــان خدا آگه باشد ز سرِّ و عیــــــــــــان خداست خــــــــــالق کل هســتی بـدان امـــــــــــــــــانت بود پیش مـا از خـدا چو دریا نگنجد در یک استکـــــــــان برو چــــــــشم دل کن قوی ای پســر که داده تو را در جهـــــان ســروری جدا از دو رنگی و مکــــر و ریـاست شود خوی تو خوی اهـــــــــــریمنی ریاضت بده نفس امــــــــــــــــــاره را داده اندر عاشقی صد امتحـــــــــــــان اختیار جان برفت از دست مــــــــــــا دل خویش تو آئینـــــــــــــه حق بدان هر جفـــا باشد از این نفس و هواست از اثـــــــــــــــــر پی بر مؤثر میبرند غیر از این ره نیست جز راه وحوش گفت بدون علم زحیوان کمتــــــــری دهد مزد اعمال ز نیّات بمـــــــــــــــــا شود روی ما از خجــــــــالت سیـــــاه شفاعت کنند پیش رحمــــــــــان ز ما نگهبــــــــــــان جنّت خود حیدر است ره وصل اوست در نمـــــــــاز و دعا

 

خدایا به زهرای پیغمبــــــــرت
ز احسان رضا را مران از درت

تمامی حقوق این وبلاگ متعلق به آقای غلامرضا دلاوری می باشد