رحمت حق

باغـــــــــــــــــبان باید که از راه وفاء چون بروید دانه اندر زیر خـــــاک رهبر مخلوق همیشه خـــــــالق است آدمی چون پـــــــــرتو روح خداست داده عقل و هوش و دست و پـا بر او هر چه نیکوئی به جــــای آرد بدان سرزند از او بدی گــــــــر هر دمی گتر شود عبد نادم از تقصیر خویش گـــــــــــــر نگردد از گنه نادم دغل جزئی از خالق بود انســــــــان بدان آفت علم و عمــــــــــــــل در بندگی قصه ای گویم شنو از عمق جـــــان چون شدند قومش اسیر فتنه هــــــا حق فرستـاد نزد او خود یک ملــک گفت پیـــــــامبر ای فلانی این مکــن گفت ملــــک او را که ای مرد خــدا عشــق تو بر کــوزه ای باشد چنین از شکست کـوزه ای گــشتی غمین چشم باطــــــــن را خدا داده به مــا ما همه مخلوق و او تنـــهـا خداست لشکـــــــــر جهل در ضمیــر آدمی لشکــــر عقل در ستیز با جـــهل ما رحمت حق چون قیام انبیـــــــاست

دامن گــــــــــل را کند پاک از بلاء میکند از عشقِ خالق سینه چــــاک دوری از فتنه نشـــــــــان بالغ است لحظه لحظه غرق طوفـــان بلاست امر به نیکـــــــــیش نموده مو به مو ده برابــــــــــــــر می دهد پاداش آن میدهد مهلــــــــــــــــت بسی بر آدمی از گنــــــاهش بگذرد با لطف خویش میدهد او را جــــــــــــــزای آن عمل بُعد روحانی بود او را نشـــــــــــــان سستی است و تنبـــــــــلی در زندگی بود رسولی کوزه گر اندر جهـــــان قهر نمود و قوم خود کردی رهـــــا گفت که بشکن کوزه هایش یک بیک پیش چشمم حاصـــــــــلم ویران مکن قیمتــــــــــــــــش دادم تو نالانی چرا عشق حق بر بندگـــــــــان خود ببین خلق حق کــــــــردی رها اندر زمین تا بود همچون چـــــــــــــراغ راه ما چشم باطن چشــــــــم دیدار خداست نور تقـــــــــــــوا می برد از دل همی دفع نمـــــــــــــــــاید از درون ما بلا راه و رســــــم زندگی از بهر ماست

 

خلق بدون رهبر از خالق جداست
چون اطاعت از ولی امــر خداست

تمامی حقوق این وبلاگ متعلق به آقای غلامرضا دلاوری می باشد